Nadine is 22. Over twee weken is ze een jaar nuchter. Dan mag ze de tweede test doen om haar rijbewijs terug te krijgen, dat raakte ze kwijt na een ernstig auto-ongeluk. “Ik heb vier maanden bij VNN gezeten. Eerst deed ik het voor mijn rijbewijs, maar uiteindelijk ging het erom dat ik mezelf weer terugvond.”
Het verhaal van Nadine begint jaren eerder, bij trauma en misbruik in haar jeugd. Als ze 17 is rookt ze een jointje voor de gezelligheid, maar binnen een jaar zit ze op dagelijks gebruik van alcohol, cannabis en speed. “Het werkte bij mij op den duur andersom: als ik niet had gebruikt, leek ik onder invloed. Ik ging ervan hallucineren. Ik gebruikte om normaal te kunnen doen. Het was drugs doen of doodgaan en ik koos voor de drugs.”
Interventie: “ik wil naar de kliniek”
Een eenzijdig auto-ongeluk brengt haar bij VNN. Ze rijdt onder invloed over een weg die ze niet kent, met haar vriend naast zich. Ze schat een scherpe bocht verkeerd in, schampt een boom en belandt ondersteboven in een sloot. Er volgt een interventiegesprek met haar vader, stiefmoeder, haar vriend en zijn familie, en ze besluit naar VNN te gaan. Ambulante behandeling werkt niet voor Nadine. Bij elke afspraak maakt ze weer een nieuw plan waar ze zich toch niet aan houdt, want eigenlijk durft ze niet te stoppen.
“Ik had zoveel onderdrukte gevoelens, ik was bang dat ik een bom zou worden als ik zou stoppen, vol woede of verdriet.” Het lukt haar om die angst uit te spreken: ze geeft bij haar behandelaar aan dat ze naar de kliniek wil. Binnen een paar weken kan ze terecht in kliniek Bolsterburen. Daar vindt ze het vertrouwen in zichzelf om te stoppen. Op een dinsdag komt ze binnen en op een vrijdag, vier maanden later, vertrekt ze, zonder enige intentie om ooit weer te gaan gebruiken. “Het is doodzonde van je tijd. Ik zie er de lol niet meer van in.”
Behandelaar doorzag me direct
Als we er wat langer over doorpraten, blijkt dat de begeleiding een belangrijke rol heeft gespeeld in haar herstel. Haar behandelaar prikte dwars door haar heen, ze móést zichzelf wel zijn. “Mijn psycholoog had heel veel geduld. Ze lette ook erg op lichaamstaal en doorzag me meteen. Liegen had geen zin. Dat was ook wel fijn, ik hoefde niet meer te doen alsof.”
Tijdens exposure-therapie op de afdeling Observatie & Diagnostiek, krijgt Nadine een tafel vol middelen te zien. Van tevoren weet ze niet hoe ze daar op reageert, maar tot haar verrassing doet het haar niks. Ze ziet er alleen maar slechte herinneringen. Eigenlijk weet ze dan al dat ze nooit meer wil gebruiken. De rest van haar verblijf in de kliniek is een leerproces. Haar eigen vastberadenheid, en de ruimte die haar psycholoog haar geeft om volledig zichzelf te zijn, zijn de drijfveren in haar herstel.
Uiteindelijk wil iedereen elkaar helpen
“Tijdens de groepsmomenten heb ik veel moeten delen. Ik flapte alles er zo uit, ik schrok zelfs een beetje van mezelf. Ik heb geleerd dat ik mijn mening mag geven, daar heb ik veel tijd voor nodig gehad. Nu ben ik er trots op dat ik mijn grenzen ken en die aan kan geven. Dat groepsgevoel en daar samen aan werken vond ik heel belangrijk. Uiteindelijk wil iedereen elkaar helpen.”
Gedurende haar behandeling zijn haar vader en stiefmoeder altijd naast haar blijven staan. Ze kwamen veel op bezoek en waren altijd beschikbaar voor gesprekken binnen de behandeling. Ze begrepen haar en luisterden naar haar verhaal als ze in het weekend thuis kwam. “Ze zagen weer de Nadine die ik was, dat ik steeds meer mezelf weer werd. Ik heb heel veel steun van ze gekregen.”
Terugkeren als ervaringsdeskundige
Op de vraag wat ze weer in zichzelf heeft teruggevonden, hoeft Nadine niet lang na te denken. Op de vraag over plannen voor de toekomst trouwens ook niet. “Mijn gekheid is er weer, dat was helemaal afgevlakt. Ik heb mijn rijbewijs bijna terug en ik begin binnenkort aan een nieuwe baan als Verzorgende IG. Over vier jaar wil ik weer terugkomen naar de kliniek, maar dan als ervaringsdeskundige en begeleider.”
Nadine wil haar verhaal graag delen om jongeren te inspireren. “Blijf niet hangen in je gebruik, of als je een terugval hebt. Zoek contact, vraag hulp. Ga er met een open blik en zonder verwachtingen in, je krijgt hier de hulp die je nodig hebt.”
***
In verband met privacy is de naam Nadine gefingeerd. Ook is de persoon op de afbeelding niet gerelateerd aan de cliënt in het verhaal.