Iedereen, vanuit elke hoek van de samenleving, kan VNN bellen voor advies. Een dergelijk adviesgesprek is kosteloos en mag anoniem. Preventiemedewerker Nathaly de Wind vertelt over haar ervaringen.
“Preventie, goedendag met Nathaly.” Zo neem ik meestal mijn telefoon op. Ook vanmorgen, waarna ik overvallen werd door een vrouwelijke spraakwaterval. “Hoi, ik heb je telefoonnummer van mijn moeder gekregen en ze zegt dat jij me kan helpen, want het gaat niet echt goed met me. En eigenlijk vind ik bellen ook helemaal niks, want ik vind het toch wel heel lastig om te praten over mijn problemen.”
In mijn hoofd werd het gelijk druk door de onverwachte hoeveelheid informatie en de intensiteit waarmee ze sprak, en ik had behoefte aan een stukje houvast. Ik wist niet wie dit meisje was en waar ik haar of haar moeder van moest kennen. “Okay, wie is je moeder dan?” Na enige uitleg werd het me duidelijk: het ging om een vrouw die ik via haar werk onze basistraining ‘Drugs van A tot Z’ had gegeven. Ze had toen al verteld dat ze een dochter had van 23 jaar die drugs gebruikt, en dat het niet altijd goed ging. Ik heb toen gezegd dat ze haar dochter kon laten weten dat ze me best mocht bellen voor een gesprek, als ze dat wilde, en vandaag was ze blijkbaar zover.
Het meisje vertelde dat ze al jaren blowt en veel verschillende soorten drugs heeft gebruikt. Sinds jonge leeftijd is ze gediagnosticeerd met ADHD, heeft ze diverse type medicaties uitgeprobeerd, ging ze van somber naar depressief en maakte ze van alles mee waardoor ze veel tegenslagen moest verwerken. Ook vertelt ze over haar autoriteitsprobleem. Dat ze het eigenlijk niet trekt als iemand haar vertelt wat te doen. Maar ze wist wel dat ze hulp nodig had, want zo ging het ook niet langer. Ze wil gewoon gelukkig zijn. Daarom had ze al 2,5 weken niet geblowd, maar ze had het ontzettend zwaar.
Het is een bekend scenario bij ADHD: risicovol middelengebruik, problematisch cannabisgebruik, veel psychosociale problematiek, en het verlangen om “normaal” mee te draaien in de maatschappij. Het is soms ontzettend moeilijk om je leven op de rails te krijgen, zeker met deze achtergrond. Haar hulpvraag begrijp ik dan ook heel goed.
Omdat ik als preventiewerker geen behandelaar ben, kan ik haar niet behandelen of ADHD-coaching geven. Wat ik wel kan doen is de drempel die ze voelt naar hulpverlening proberen te verkleinen, en dat vond ze prima. We hebben daarom een afspraak gemaakt om volgende week samen te gaan wandelen. Zij mag de weg leiden, ik volg haar. Zo heeft ze de regie. Bij problematisch middelengebruik hebben de drugs de regie over iemand leven. Hopelijk zet ze tijdens onze wandeling de eerste stappen om weer de regie over haar leven terug te krijgen. Ik gun het haar van harte.
